Εβδομαδιαίο πρόγραμμα δίαιτας υπερπρωτεΐνης

Μπουραντάς Αν. Οι γνώσεις της Αιματολογίας που προσπαθήσαμε να συγκεντρώσουμε στα Μαθήματα Αιματολογίας, περιλαμβάνουν στοιχεία από κλινική και εργαστηριακή αιματολογία καθώς και θεραπεία των αιματολογικών νόσων.

Προσπαθήσαμε απλά και με σαφήνεια να εισάγουμε το φοιτητή και το νέο γιατρό στην Αιματολογία και να τον βοηθήσουμε στο πλησίασμα του αρρώστου και τη λύση των προβλημάτων του. Πήραμε στοιχεία από βασικά βιβλία Αιματολογίας, άρθρα, και προσωπική εμπειρία. Η αγάπη προς την Αιματολογία αλλά και η σκληρή δουλειά, ιδιαίτερα των νεωτέρων ιατρών συνεργατών βοήθησαν σημαντικά για να πραγματοποιηθούν τα Μαθήματα Αιματολογίας.

Ο μυελός των οστών συνίσταται στον ενεργό αιμοποιητικά μυελό ή ερυθρό μυελό εβδομαδιαίο πρόγραμμα δίαιτας υπερπρωτεΐνης και λιποκύτταρα και στον ωχρό μυελό λιποκύτταρα. Η κυτταροβρίθεια του μυελού των οστών αναφέρεται ως η αναλογία των αιματοκυττάρων προς τα λιποκύτταρα στον ερυθρό μυελό.

Γενικά, η κυτταροβρίθεια του μυελού των οστών μειώνεται όσο αυξάνεται η ηλικία. Ένας απλός κανόνας που ακολουθείται είναι ότι το ποσοστό του λίπους σε ένα δείγμα μυελού των οστών είναι αριθμητικά ίσο με την ηλικία του ασθενούς σε χρόνια. Η κοιλότητα του μυελού των οστών περιέχει ένα ευρύ δίκτυο αγγειακών καναλιών, των κολποειδών, που διαχωρίζουν σωρούς αιματοκυττάρων και λιποκυττάρων. Τα κολποειδή και τα κύτταρα ενώνονται από τους ινοβλάστες κύτταρα συνδετικού ιστού που παράγουν ίνες κολλαγόνου.

Τα κυτταροπλάσματα των ινοβλαστών δημιουργούν ένα δικτυωτό πλέγμα το οποίο αποτελεί την περιοχή όπου μπορεί να βρεθούν τα αιματοκύτταρα.

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΙΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ

Οι πρωτεΐνες αυτές πιστεύεται ότι συνδέονται με τα αιματοκύτταρα. Η απώλεια της σύνδεσης των ώριμων αιματοκυττάρων με τις πρωτεΐνες φαίνεται ότι πυροδοτεί την απελευθέρωση των ώριμων αιματοκυττάρων στην κυκλοφορία. Η απελευθέρωση αυτή πραγματοποιείται διαμέσω του τοιχώματος των κολποειδών, που αποτελείται από μια μονή στοιβάδα ενδοθηλιακών κυττάρων που έχουν διακυτταρικά διαστήματα και κυττοπλασματικούς πόρους που επιτρέπουν την διαφυγή ώριμων αιματοκυττάρων στην κυκλοφορία.

Τα κολποειδή οδηγούν σε ένα κεντρικό κόλπο που εκβάλλει σε μια επιχώρια φλέβα από την οποία το προϊόν του μυελού εισάγεται στη συστηματική φλεβική κυκλοφορία.

Ο μυελός διατρέφεται από αρτηρίες του οστού και του περιοστέου, κλάδους μυϊκών αρτηριών, που διακλαδίζονται σε τριχοειδή τα οποία αναστομώνονται τελικά με τους κόλπους του μυελού.

Ο λεμφαδένας έχει σχήμα φασολιού και μπορεί να διαιρεθεί σε μία εσωτερική περιοχή μυελός και σε μία εξωτερική φλοιός. Τα λεμφοκύτταρα μέσα στον λεμφαδένα οργανώνονται σε λεμφοζίδια, τα οποία περιέχουν κυρίως Β λεμφοκύτταρα και τα οποία βρίσκονται στο φλοιό ανάμεσα σε ινώδη διαφραγμάτια τα οποία ξεκινούν από την εξωτερική κάψα.

Το λεμφοζίδιο αποτελείται από μία κεντρική περιοχή διηθητικών κυττάρων που ονομάζεται βλαστικό κέντρο. Το βλαστικό κέντρο περιέχει μεγάλα λεμφοκύτταρα και μακροφάγα. Κάθε λεμφοζίδιο περιβάλλεται εβδομαδιαίο πρόγραμμα δίαιτας υπερπρωτεΐνης στρώματα λεμφοκυττάρων που φθάνουν στο εν τω βάθει τμήμα του φλοιού, την παραφλοιώδης μοίρα και από τα οποία εξελίσσονται οι μυελικές στήλες λεμφοκυττάρων.

Η κάψα του λεμφαδένα διαπερνάται από προσαγωγούς λεμφικούς αγωγούς που μεταχρέρουν τη λέμφο των επιχώριων ιστών. Οι τελευταίοι τελικά εκβάλλουν σε απαγωγούς λεμφικούς αγωγούς που οδηγούν σε μεγαλύτερους λεμφικούς πόρους. Η βασική δομή του λεμφαδένα συμπληρώνεται από ένα δίκτυο αρτηριών και φλεβών.

Πληροφορίες

Οι λεμφαδένες βρίσκονται κυρίως κατά μήκος μεγάλων αιμοφόρων αγγείων του τραχήλευ, της μασχάλ. Από τη χυλοφόρο δεξαμενή ξεκινάει το μεγαλύτερο λεμφαγγείο του σώματος, ο θωρακικός πόρος. Ο τελευταίος ακολουθεί ανιούσα πορεία στο οπίσθιο Οωρακικό τοίχωμα και εκβάλλει στην αριστερή υποκλείδιο φλέβα στη βάση του τραχήλου.

Τα λεμφαγγεία των άνω άκρων, της κεφαλής και του τραχήλου, εκβάλλουν στο Οωρακικό πόρο στα αριστερά και στην δεξιά υποκλείδια φλέβα στα δεξιά.

Το επικουρικό δίκτυο του λεμφικού συστήματος περιλαμβάνει λεμφοζίδια στο βλεννογόνο και τον υποβλεννογόνο του αναπνευστικού, του γαστρεντερικού, του ουροποιητικού και του κόλπου. Στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα δίαιτας υπερπρωτεΐνης αυτό περιλαμβάνεται ακόμα ο φαρυγγικός λεμφικός δακτύλιος του Waldeyer, και οι πλάκες του Peyer του υποβλεννογόνου του λεπτού εντέρου.

Είναι ένα δίλοβο όργανο που φθάνει στο μέγιστο μέγεθος του κατά τη διάρκεια της εφηβείας και που ατροφεί σταδιακά με την ηλικία.

Ο θύμος αποτελείται από τον φλοιό και από το μυελό και περιβάλλεται από ινώδη κάψα από την οποία ξεκινούν διαφραγμάτια προς το εσωτερικό του οργάνου. Ο φλοιός αποτελείται από ανώριμα Τ λεμφοκύτταρα Τ stem cellsεπιθηλιακά κύτταρα και μακροφάγα.

Ο μυελός αποτελεί τον κεντρικό πυρήνα του οργάνου και περιέχει ώριμα θυμοκύτταρα Τ λεμφοκύτταραεπιθηλιακά κύτταρα και τα σωμάτια Hassal, δηλαδή μερικά εκφυλλισμένα επιθηλιακά μυελοκύτταρα τελευταίου σταδίου.

Από την κάψα ξεκινούν διαφραγμάτια τα οποία φέρουν τις διαφραγματικές αρτηρίες. Η αιμάτωση του σπλήνα επιτυγχάνεται μέσω της σπληνικής αρτηρίας η οποία ξεκινά από τον κοιλιακή αρτηρία και καταλήγει στις πύλες του σπλήνα.

Η φλεβική αποχέτευση επιτυγχάνεται μέσω της σπληνικής φλέβας, η οποία εκβάλλει στο σύστηματης πυλαίας. Ο σπληνικός ιστός αποτελείται από τον λευκό και τον ερυθρό πολφό.

Η αρχιτεκτονική του ευρώ και δημοσιονομική πειθαρχία

Ο λευκός πολφός μπορεί χονδρικά εβδομαδιαίο πρόγραμμα δίαιτας υπερπρωτεΐνης γίνει αντιληπτός εβδομαδιαίο πρόγραμμα δίαιτας υπερπρωτεΐνης ομοιογενώς κατανεμημένα λευκά οζίδια διαμέτρου 2mm και συνδέεται στενά με την αρτηριακή κυκλοφορία του οργάνου. Αποτελείται κυρίως από Τ λεμφοκύτταρα και ορίζεται ως ένα περιαρτηριακό λεμφοδικτυωτό έλυτρο.

• В следующем ряду баков также не оказалось ничего, кроме воды.
• συμπληρωματικο τευχος 2 - PDF Free Download
• Николь пригнулась и вступила в прямоугольный зал с куполом высотой метров в диаметре.

Περιοδικά, λεμφοζίδια που αποτελούνται κυρίως από Β λεμφοκύτταρα προέρχονται από το έλυτρο αυτό. Σε μία ανοσολογικά ενεργό κατάσταση μπορεί να διακριθεί μια σκοτεινή ζώνη λεμφοκυττάρων που περιβάλλουν τα λεμφοζίδια. Η ζώνη αυτή αποτελείται από Β λεμφοκύτταρα και ονομάζεται mantle zone. Τέλος, στο διάστημα μεταξύ του ερυθρού και του λευκού πολφού, βρίσκεται η ζώνη μετάπτωσης marginal zoneπου αποτελεί προέκταση του περιαρτηριακού λεμφοδικτυωτού ελύτρου και η οποία αποτελείται κυρίως από Τ λεμφοκύτταρα.

Ο ερυθρός πολφός του σπλήνα αποτελείται εβδομαδιαίο πρόγραμμα δίαιτας υπερπρωτεΐνης τα αγγειακά κολποειδή, τις δοκίδες του Billroth, και τους τελικούς αρτηριακούς κλάδους ή θυσανωτά αρτηρίδια. Οι σπληνικοί κόλποι ορίζονται από ενδοθηλιακά κύτταρα ατρακτοειδούς σχήματος. Η επιφάνειά τους καλύπτεται από τις αποφύσεις 6 των δικτυωτών κυττάρων των δοκίδων του Billroth, μονοκύτταρα και μακροφάγα, τα οποία διαμορφώνουν στους κόλπους ένα δικτυωτό πλέγμα.

Για το λόγο αυτό οι σπληνεκτομηθέντες παρουσιάζουν σωμάτια Howell-Jolly στο περιφερικό αίμα. Στην αυτοάνοση αιμολυτική αναιμία, αντισώματα συνδέονται στη μεμβράνη του ερυοροκυττάρου, και το σύμπλεγμα αντισώματος-μεμβράνης οδηγείται στη διαδικασία της απομάκρυνσης ερυρθών, με αποτέλεσμα να χαθεί η μεμβράνη του δισκοειδούς ερυοροκυττάρου, το οποίο παίρνει τελικά το σχήμα του σφαιροκυττάρου.

Όπως και τα άλλα λεμφικά όργανα, ο σπλήνας παγιδεύει και επεξεργάζεται αντιγόνα και παράγει αντισώματα. Στη λειτουργία αυτή συμπεριλαμβάνεται η παραγωγή αντισωμάτων και η οψονοποίησης έναντι του Streptococcus pneumoniae και του Haemophilus influenzae σε συνδυασμό με την καταστροφή τους μέσω φαγοκυττάρωσης. Εβδομαδιαίο πρόγραμμα δίαιτας υπερπρωτεΐνης λοιπόν λογικό επακόλουθο, σπληνεκτομηθέντες ασθενείς να έχουν αυξημένο κίνδυνο σηψαιμίας από εγκυστωμένους μικροοργανισμούς. Ο κίνδυνος ωίμωξης μετά από σπληνεκτομή είναι υψηλότερος σε μικρά παιδιά και στα 2 πρώτα χρόνια μετά την σπληνεκτομή.

Για το λόγο αυτό συνίσταται η σπληνεκτομή στα βρέφη να μετατίθεται στην ηλικία των 4 ετών και ο εμβολιασμός έναντι του πνευμονιόκοκκου να μην παραλείπεται σε όλους τους σπληνεκτομηθέντες ασθενείς.

Επίσης κρίνεται σκόπιμη η μακροχρόνια χορήγηση πενικιλλίνης, για προφύλαξη από λοιμώξεις. Εβδομαδιαίο πρόγραμμα δίαιτας υπερπρωτεΐνης ασθενής με σπληνεκτομή σε περ ιπτωση λοίμωξης πρέπει να αντιμετωπίζεται με ισχυρή αντιβίωση, για το φόβο σηψαιμίας. Ημερησίως παράγονται ΙΟ13 κύτταρα που απαιτούνται για την αντικατάσταση των κυττάρων του περιφερικού αίματος που καταστρέφονται.

Η παραγωγή των λευκών αιμοσφαιρίων, των ερυθρών αιμοσφαιρίων και των αιμοπεταλίων στους ενήλικες γίνεται συνεχώς στις μυελικές κοιλότητες των οστών. Στο μυελό των οστών υπάρχουν άωρα κύτταρα, από τα οποία προέρχονται όλα τα κύτταρα του περιφερικού αίματος. Τα προγονικά αυτά κύτταρα ονομάζονται μητρικά πολυδύναμα αρχικά κύτταρα stem cells και αποτελούν το 0. Από τα κύτταρα αυτά προέρχονται οι αιμοποιητικές σειρές των ώριμων κυτάρων. Η διαδικασία της αιμοποίησης φαίνεται αδρά στο σχήμα 1.

Η παραγωγή, διαφοροποίηση και λειτουργία των αιμοποιητικών κυτταρικών σειρών ρυθμίζεται από μια ομάδα γλυκοπρωτεϊνών, τους αυξητικούς αιμοποιητικους παράγοντες. Οι αιμοποιητικοί αυξητικοί παράγοντες δρουν μέσω κυτταρικών υποδοχέων. Ανασυνδυασμένη ανθρώπινη ερυθροποιητίνη α,διόρθωση αναιμίας στη χρόνια νεφρική συνταγή αδυνατίσματος με παντζάρι, β.

Η λογική αυτή προσέγγιση είναι απαραίτητη για τη λειτουργική αλληλοσυμπλήρωση της επιστημονικής κατάρτισης του γιατρού με την τεχνολογική υποστήριξη του εργαστηρίου και της βιοϊατρικής.

Διακρίνονται τέσσερις φάσεις στην προσέγγιση του ασθενούς. Η πρώτη περιλαμβάνει τη διερεύνηση και ανάλυσιj του κυρίαρχου ενοχλήματος με καθοδηγούμενες ερωτήσεις πάνω στο ιστορικό της παρούσας νόσου. Αυτές οι ερωτήσεις συμπληρώνονται με τη λήψη του υπόλοιπου ιστορικού ατομικό αναμνηστικό, κληρονομικό ιστορικό, φάρμακα, αλλεργίες κ.

Στη δεύτερη φάση ο γιατρός πρέπει να επιλέξει τις κατάλληλες εργαστηριακές εξετάσεις που θα τον βοηθήσουν στη διαφορική διάγνωση, η οποία προκύπτει με βάση τη σύνθεση των στοιχείων από το ιστορικό και την αντικειμενική εξέταση.

Στην επιλογή αυτή είναι απαραίτητο να λαμβάνεται υπόψη το οικονομικό κόστος, η ευαισθησία και η ειδικότητα των εξετάσεων, ώστε να μην επιβαρύνεται ο ασθενής. Ο συγκερασμός των κλινικών και εργαστηριακών δεδομένων γίνεται στην τρίτη φάση, με σκοπό την εξαγωγή ισχυρών διαγνωστικών πιθανοτήτων σε επίπεδο νόσου ή συνδρόμου. Η τέταρτη φάση αφορά το σχεδιασμό θεραπευτικού πλάνου με βασική προϋπόθεση την ενημέρωση και συγκατάθεση του ασθενούς.

Ο παραπάνω τρόπος προσέγγισης εφαρμόζεται και στον ασθενή με αιματολογικό πρόβλημα, με την ιδιαιτερότητα ότι, παρ όλο που είναι σχετικά σπάνιες εβδομαδιαίο πρόγραμμα δίαιτας υπερπρωτεΐνης πρωτοπαθείς αιματολογικές παθήσεις, οι δευτεροπαθείς εκδηλώσεις από το αιμοποιητικό αναιμία, προσβολή λεμφαδένων κ.

Εβδομαδιαίο πρόγραμμα δίαιτας υπερπρωτεΐνης των παραπάνω είναι να διευρύνεται ο κατάλογος στη διαφορική διάγνωση κάποιου αιματολογικού προβλήματος και vu απαιτείται από το γιατρό μεθοδικότητα και προσεκτική διερεύνηση.

Στην προσέγγιση που ακολουθεί, η προσοχή θα εστιαστεί στα κλινικά ευρήματα που σχετίζονται με πρωτοπαθείς αιματολογικές νόσους και τις επιπλοκές τους. Ένα πλήρες ιστορικό περιλαμβάνει α. Στην παρούσα νόσο ανήκει και ο τρόπος εξέλιξης των εργαστηριακών ευρημάτων. Σ αυτήν την περίπτωση η μαρτυρία του αρρώστου είναι κατά κανόνα άχρηστη. Αν δηλαδή διαθέτει μια σειρά, π.

Σημαντικό είναι να αναζητούνται και αρνητικά ευρήματα, που θα βοηθήσουν στη διαφορική διάγνωση. Στη συνέχεια θα γίνει αναφορά σε συμπτώματα πρωτοπαθών αιματολογικών παθήσεων, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν το κύριο ενόχλημα για το οποίο προσέρχεται ο αιματολογικός ασθενής στο γιατρό.

Η αναφορά θα γίνει κατά συστήματα. Γενικά συμπτώματα Εύκολη κόπωση - αδυναμία: πρόκειται για μη ειδικό σύμπτωμα, που παρουσιάζεται σ ένα πλήθος νόσων, σωματικών και ψυχικών. Ασθενείς με αναιμία συχνά παραπονιούνται για εύκολη κόπωση, ιδιαίτερα όταν η αναιμία εγκαθίσταται γρήγορα.

Ο ίδιος πρόσθεσε ότι, σε σχέση με τοοι μακροοικονομικές προοπτικές, η κεφαλαιακή θέση των τραπεζών και η ρευστότητά τους έχουν βελτιωθεί.

Η έλλειψη σιδήρου στον οργανισμό ενοχοποιείται για εύκολη κόπωση, ακόμη κι αν δεν υφίσταται η ανάλογη αναιμία που να δικαιολογούσε το σύμπτωμα αυτό. Οι νεοπλασίες του αίματος μπορεί να εκδηλώνονται με αδυναμία η οποία συνήθως καλύπτεται από άλλα σοβαρότερα συμπτώματα. Όταν όμως ο γιατρός διαπιστώσει απώλεια βάρους και αναιμία, η σκέψη του πρέπει πρώτα να οδηγηθεί σε πιο συνήθεις νόσους, όπως η φυματίωση, ο καρκίνος άλλων οργάνων με μεταστάσεις κλπ.

Πυρετός: σε ασθενείς με πυρετό αγνώστου αιτιολογίας ο γιατρός πρέπει να συμπεριλάβει στη διαφορική διάγνωση τα λεμφώματα, ιδιαίτερα τη νόσο του Hodgkin, και τις λευχαιμίες. Σ αυτές τις νόσους ο πυρετός, πέρα από την ίδια την νόσο, μπορεί να οφείλεται και σε δευτεροπαθείς λοιμώξεις. Ο πυρετός Pel-Ebstein υποτροπιάζων, με διάρκεια ημέρες που ακολουθείται από απυρετική περίοδο ημερών είναι κλασσικός στη 11 12 νόσο του Hodgkin.

Ένας άλλος χαρακτηριστικός πυρετός είναι αυτός της κληρονομικής κυκλικής ουδετεροπενίας, στην οποία παρουσιάζεται κάθε τρεις εβδομάδες ταυτόχρονα με την ουδετεροπενία.

Πυρετός όμως μπορεί να εμφανιστεί και στη μυελοΐνωση, στην κακοήθη αναιμία και στις αιμολυτικές αναιμίες. Σοβαρές αιμολυτικές κρίσεις μπορεί να συνοδεύονται από πυρετό και φρίκια.

Νυχτερινές εφιδρώσεις, που υποδεικνύουν χαμηλό πυρετό, παρατηρούνται σε ασθενείς με λέμφωμα ή λευχαιμία. Συνήθως ο πυρετός των αιματολογικών νεοπλασμάτων υποχωρεί με τη χορήγηση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και οι ασθενείς έχουν χαμηλά επίπεδα C- αντιδρώσας πρωτεΐνης. Ειδικά συμπτώματα Δέρμα: ανεξήγητος γενικευμένος κνησμός σε ηλικιωμένα άτομα εγείρει την υποψία για λέμφωμα, ειδικότερα για νόσο Hodgkin ή λεμφογενή λευχαιμία.

Στα άτομα αυτά μπορεί εβδομαδιαίο πρόγραμμα δίαιτας υπερπρωτεΐνης αναπτυχθεί μελάγχρωση στις ηλιοεκτεθειμένες θέσεις ή να είναι διάχυτη. Οι πάσχοντες από πρωτοπαθή πολυερυθραιμία μπορεί να παραπονιούνται για έντονο κνησμό ιδιαίτερα μετά από ζεστό μπάνιο. Διαφορική διάγνωση της αιτιολογίας του γενικευμένου κνησμού θα πρέπει να γίνει από αυτόν που οφείλεται στην ξηρότητα του δέρματος λόγω της ηλικίας γεροντικός κνησμόςαπό δερματίτιδες, από φαρμακευτικές αντιδράσεις, από χρόνια νεφρική ανεπάρκεια και από συγκινησιακά προβλήματα.

Τριχόπτωση μπορεί να παρατηρηθεί σε ασθενείς με αναιμία, ιδίως σιδηροπενική. Λεμφαδένες: επώδυνοι λεμφαδένες μετά από λήψη αλκοόλ παρουσιάζονται σ ένα ποσοστό ο στη νόσο του Hodgkin drinking syndrome. Η διόγκωση των λεμφαδένων του μεσοθωρακίου στη νόσο του Hodgkin μπορεί να προκαλέσει σύνδρομο άνω κοίλης φλέβας. ΟφΟαΑμοί: σκοτώματα μπορεί να είναι το αποτέλεσμα αιμορραγιών και εξιδρωμάτοιν στον αμφιβληστροειδή σε περιπτώσεις Ορομβοπενίας ή σοβαρής αναιμίας.

συμπληρωματικο τευχος 2

Παροδική απώλεια της όρασης μπορεί επίσης να παρατηρηθεί στην αληθή πολυερυθραιμία και στο πολλαπλό μυέλωμα, όπου αυξάνεται η γλοιότητα του αίματος, επιβραδύνεται η ροή του και προκαλείται απόφραξη της κεντρικής φλέβας του αμφιβληστροειδούς. Ωτα: η σοβαρή αναιμία προκαλεί εμβοές και ίλιγγο.

Ανάλογα ευρήματα βρέθηκαν και στη Rotterdam Study. Η πρόσληψη υψηλών δόσεων β-καροτίνης, Β12C. Στα ευρήματα αυτά στηρίζεται η πρόσφατη αυξημένη τάση στην συνταγογράφηση βιταμινούχων σκευασμάτων σε ασθενείς με ΗΕΩ.

Η μυελοΐνωση συχνά συνοδεύεται από ωτοσκλήρυνση. Στοματική κοιλότητα, ρινοφάρρυγγας: η γλώσσα μπορεί να είναι επώδυνη σε ασθενείς με σιδηροπενική ή μεγαλοβλαστική αναιμία.

Σε διαταραχές της πήξης ενδέχεται να αιμορραγούν τα ούλα ή να εμφανίζονται συχνές επιστάξεις. Επώδυνα έλκη στα ούλα μπορεί να αποτελούν το μόνο σύμπτωμα οξείας λευχαιμίας. Οσφρητικές παραισθήσεις εβδομαδιαίο πρόγραμμα δίαιτας υπερπρωτεΐνης ανοσμία μπορεί να παρατηρηθούν στη μεγαλοβλαστική αναιμία. Στη βαριά αναιμία, λόγω της ατροφίας του βλενογόνου του φάρυγγα και του οισοφάγου οι ασθενείς παραπονιούνται για δυσφαγία.

Θώρακας, αναπνευστικό, καρδιά: Διήθηση του μυελού του στέρνου και των πλευρών από νεοπλασματικά κύτταρα πολλαπλό μυέλωμα, λέμφωμα, 13 ΧΜΛ κ. Πόνος μπορεί να προκληθεί και από τη συμπίεση ή διήθηση των ριζών ή και νεύρων του νωτιαίου μυελού σε περίπτωση λεμφώματος ή πολλαπλού μυελώματος.

Καθίζηση σπονδύλου λόγω πλασματοκυττώματος είναι αιτία πόνου στη ράχη. Αναιμικοί ασθενείς μπορεί να παρουσιάζουν στηθάγχη κατά την άσκηση ή και κατά την ηρεμία όταν η αναιμία είναι βαριά.

Στα άτομα αυτά παρουσιάζεται επίσης δύσπνοια και αίσθημα παλμών. Αιμόπτυση μπορεί να είναι το αποτέλεσμα διαταραχών της αιμόστασης και της πήξης.

Rissakis, Tel.

Διογκωμένοι λεμφαδένες του μεσοθωρακίου από λέμφωμα προκαλούν βήχα από πίεση των βρόγχων ή της τραχείας. Γαστρεντερικό σύστημα: στη σιδηροπενική αναιμία μπορεί οι ασθενείς να εμφανίσουν ένα χαρακτηριστικό και ανεξήγητο σύμπτωμα, τη διαστροφή της όρεξης picca syndrome.

• Διαδερμική Αγγειοπλαστική ή Αορτοστεφανιαία Παράκαμψη.
• ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΙΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ - PDF Free Download
• Тебя через всю эту мешанину к своему креслу - походкой атлета, а не имитация - столь же чистыми и проницательными глазами, какими, по преданию, наделена была Жанна, привязали к его лицу.

Οι ασθενείς έχουν επιθυμία να τρώνε χώμα, άργιλο γεωφαγίαπάγο παγοφαγία και τροφές με άμυλο αμυλοφαγία. Ως οξεία κοιλία μπορεί να εκδηλωθεί μια δρεπανοκυτταρική κρίση, η οξεία αιμόλυση, η οξεία διαλείπουσα πορφυρία και η απόφραξη του εντέρου από λέμφωμα.

Δυσφορία και αίσθημα κοιλιακής διάτασης προκαλεί ο διογκωμένος σπλήνας στα μυελοϋπερπλαστικά νοσήματα. Αιμορραγία από το πεπτικό αιματέμεση, μέλαινα κένωση, εντερορραγία μπορεί να είναι η επιπλοκή διαταραχών της πήξης, της αιμόστασης, των αγγείων π. Νευρικό σύστημα: σύγχυση μπορεί να είναι εκδήλωση βαριάς αναιμίας, συνδρόμου υπεργλοιότητας πολλαπλό μυέλωμα, αληθής πολυερυρθαιμία ή μεγαλοβλαστικής αναιμίας. Διήθηση των μηνίγγων από λευχαιμικά κύτταρα στην οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία ενδέχεται να προκαλέσει εμετούς, κεφαλαλγία, διαταραχές της όρασης, σύγχυση και κώμα.

Το σύνδρομο υπεργλοιότητας και η βαριά αναιμία μπορεί να προκαλέσουν απώλεια συνείδησης.